Toen werd het februari. De eerste tekenen dat het corona virus zich niet zou storen aan wie of wat dan ook laat staan aan landgrenzen, komen Nederland binnen. Ook de eerste berichten komen op facebook en in de kranten voorbij dat dit grote gevolgen heeft ook voor de KLM en haar werknemers. 12 maart 2020 er mag niet meer gevlogen worden naar Amerika. Ik volg de ontwikkelingen op de voet. En hoewel niet meer in dienst, voelt het alsof ik er middenin zit, erbij hoor, voel ik me zo volledig onderdeel van KLM en de collega's die dit meemaken!
Dan is het half maart en ineens staat de wereld zoals we die kenden stil. Eerst is er het voorzichtige bericht, niet meer knuffelen en geen handen meer geven, veel handen wassen en ontsmetten. Dan gaat het snel. Iedereen moet zoveel mogelijk binnen blijven, social distancing, nog nooit van gehoord maar het wordt ons snel duidelijk. Bij elkaar uit de buurt blijven, besmetting voorkomen, voor elkaar zorgen, geen enkel risico nemen.
Manlief werkt thuis. Hij claimt de achterkamer en noemt die "Den Haag". Dan is het maar duidelijk als hij naar ''Den Haag" vertrekt dan kunnen we hem niet storen... "Den Haag'' vult zich de hele dag met stemmen alsof er voortdurend 20 mensen in mijn achterkamer verblijven die ik wel hoor, maar niet zie. Telefoontjes, overleggen en vergaderingen alles speelt zich af in mijn achterkamer. Manlief zit van 's morgens 07.00 uur tot laat in de avond in ''Den Haag", zoals gebruikelijk, alleen speelt het zich nu af in mijn achterkamer.😕 Af en toe verlaat hij kantoor en komt hij even naar buiten voor een kopje thee in de tuin. Voelt bijzonder fijn zo samen in de tuin in het zonnetje op een gewone woensdagmiddag. Totdat de telefoon gaat en huppekee daar gaat hij weer naar ''Den Haag". Jongste noemt de keuken Nijmegen want daar staat haar Hogeschool, die nu gesloten is en de keuken wordt haar werkplek. In Nijmegen ratelt het getik van de computer de hele dag door. Soms vult de keuken zich met geluiden van jongeren om te face timen. Regelmatig hoor ik de zware stem van een leraar die online class geeft voor de hele jaarlaag. De he-le jaar-laag mag dan ook online vragen stellen! 😲 In de voorkamer zit de middelste dochter. Deze kamer is omgedoopt tot Utrecht. De geluiden daar zijn te overzien. Af en toe is daar gemopper en ook overleg omdat door de omstandigheden haar hele scriptie omgegooid moet worden. Of ze geeft een online presentatie in het Engels om te laten zien hoe ver ze nu is. En er is de oudste dochter die niet de hal of haar slaapkamer bezet met geluiden en werkzaamheden. Ze komt regelmatig langs, voor een dag en een nacht want bestiert in haar eentje een zorgboerderij waar nu geen cliënten en collega's zijn maar wel heel veel paarden, ezels en honden. Trots op alledrie!
Waar ben ik dan? Ik ben in de tuin. Het is me zelden gelukt zoveel herfstbladeren te verwijderen, als dit jaar. Zowaar schone borders, tijd om planten te scheuren en te verpoten en opnieuw een plekje te zoeken. Op een van mijn wandelingen vind ik bij www.boomkroon.n een mooie oude appelboom en een perenboom van een oud Hollands ras.De tuinbakken zijn nog nooit zo vroeg gevuld met violen. Kortom de tuin is een heerlijke stille plek voor mij nu het binnen gonst van de geluiden die er anders niet zijn. Begrijp me niet verkeerd. Ik vind het een hele bijzondere tijd en ik vind het bijzonder fijn samen te zijn. Hier samen doorheen te gaan. Met elkaar soms te balen wat er niet kan, dat de scholen dicht zijn, geen vriendinnen en vrienden zien, niet op school maar ook niet voor koffie, niet zomaar langs bij iemand, overal over nadenken met wie je bent en waar. Moeilijk dat er zo hard gewerkt is voor die P van jongste en dat die dit jaar niet wordt uitgedeeld. Lastig dat het afstuderen van middelste wordt uitgesteld. De baaldag van manlief omdat hij niet mij maar collega's in de ogen wil staren. Maar hé ook voor mij ziet het leven er even heel anders uit. Tussendoor zorg ik voor voorraad (zelfs toiletpapier gescoord en de laatste paracetamol uit de winkel), voor natjes en droogjes, app ik met vrienden en vriendinnen, heb contact met ouders, doe kaartjes op de bus, wordt bedreven in skype vergaderingen. Laat de hond met grote regelmaat uit omdat Berner Beer vermoeid raakt van al die mensen en geluiden thuis en hij het huis ook niet meer voor zichzelf alleen heeft. Met hem kan ik praten 😉
En tussendoor lees ik veel kranten en houd ik de social media in de gaten en ''like'' ik (en ik tik steeds vaker ''verdrietig'' aan) alles wat met KLM te maken heeft. Ik zie berichten voorbij komen dat de luchthaven Schiphol nog maar 2 pieren open heeft voor weinig vertrekkende vluchten. Dat ''the queen of the skye" de mooie Boeing 747, waar ik honderd keer in allerijl de trap op ben gerend om de papieren in de cockpit te brengen, vervroegd uit de vloot wordt gehaald door deze omstandigheden. Ik zie foto's voorbij komen van een leeg P40, de parkeerplaats voor personeel waar ik 29 jaar lang parkeerde en nooit een plekje kon vinden, een lege vertrekhal en een thuishaven vol met KLM vliegtuigen achter elkaar opgesteld. Ik leef mee met de economische omstandigheden van velen. En zeker ook met die van KLM en alle KLM-ers. En ik lees over prachtige initiatieven van mijn collega's zoals Blauw Helpt, waar KLM -ers in de tijd die vrij komt op pad gaan in heel Nederland om te ondersteunen waar nodig. Ik zie zingende pursers voorbij komen die zingend afscheid nemen van passagiers en zingende passagiers die zingend afscheid nemen van de bemanning. Ik zie bewogen collega's die met een leeg toestel overal ter wereld naartoe vliegen om passagiers vriendelijk en liefdevol weer naar huis terug te brengen. Ik zie lieve collega's er voor elkaar zijn, elkaar steunen, volhouden. En ik ben met jullie samen verdrietig, betrokken en blijf mee leven! In januari schreef ik over een nieuw begin. Er is weinig wat ik liever wil, een nieuw begin voor ons allemaal, ons gezin, de wereld om ons heen! Ook voor KLM en mijn collega's! Een nieuw begin in januari, maart of juni, het maakt niet uit! Want net als thuis, eens familie altijd familie, eens een blauw hart altijd een blauw hart!
https://www.blauwhelpt.nl/
https://www.youtube.com/watch?v=2z1ztoxm77Q&feature=youtu.be
