Ik sta voor kasteel Amerongen op een druilerige maandagmiddag. Ik zoek naar een klein groen deurtje waardoor ik naar binnen mag. Een vriendelijke meneer doet het deurtje voor mij open en loopt met mij samen de lange oprijlaan naar het kasteel. Geintresseerd vraagt hij wat ik op dit moment daar doe. Ik heb een afspraak zeg ik terwijl de prachtige omgeving in me op neem.
Er is helemaal niemand in de tuin en het voorplein van het kasteel. Het motregent en het is erg grijs buiten maar het kasteel staat als altijd statig en indrukwekkend daar gewoon te zijn. Ik mag onder het bruggetje door lopen en aan een touwtje trekken. Dan zal de deur voor mij worden open gedaan. Even later word ik hartelijk ontvangen door Willemijn met wie ik een afspraak heb. Het is schemerig en donker in het kasteel en omdat het zo koud is heeft Willemijn haar jas aan. We gaan een paar trappen op. Dan mag ik de pronkkamer zien. Hoewel ik al zo vaak op Kasteel Amerongen ben geweest sta ik daar vol bewondering te kijken. Zie mij nou, alleen samen met Willemijn hier in dit imposante gebouw! Wat bijzonder! We dwalen door de gangen met prachtige schilderijen en kijken nog even in de kamer van Godard Adriaan van Reede. Terwijl Willemijn koffie haalt maak ik een foto van het mooie uitzicht!
We hebben een heel fijn gesprek. Ik ben echt zo blij dat ik met mijn enthousiasme, liefde en passie voor Kasteel Amerongen iets mag gaan betekenen! Dolblij loop ik even later naar buiten. Ik sta helemaal alleen in de grote herfsttuin! Het is zo prachtig! Ik geniet zo van deze stilte, deze bijzonder mooie omgeving! En wat ben ik gelukkig dat ik hier meer en meer zal zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten