Blogarchief

woensdag 31 mei 2017

an idea whose time has come

Het is de laatste dag van mei vandaag. En ik realiseer me dat we al weer aardig richting de tweede helft van 2017 gaan. We wonen nu ruim 3 maanden hier  in ons huis met de naam ''in de spreeuwpot"
We waren hier direct helemaal thuis en het huis past helemaal bij ons als gezin. We houden van de sfeer, schuiven aan de stamtafel in de keuken, kijken een filmpje in de voorkamer, relaxen in een hoekje bij de schouw en we werken aan de lange tafel in de achterkamer waar we uitzicht hebben op de tuin.

De lekkere chill bank voor de tv (verstopt in de bedstede) in de voorkamer 


Sinds we verhuisd zijn hebben we geen kwast meer vast gehouden. Er hangen op verschillende plekken nog peertjes en de badkamer spiegel is ook nog altijd niet besteld. Is dat erg? Hmmm vaak niet en soms ineens wel. Dan denk ik  zullen we nu weer aan de gang gaan, de rest afmaken. Dan hoor ik mezelf tijdens bezoeken  zeggen zus en zo daar gaan we snel mee aan de slag....

Ondertussen vind ik het misschien toch veel belangrijker om eerst samen een nieuwe manier van leven te vinden. Een manier van leven zoals we het voor ons zagen toen wij hier mochten gaan wonen.  Ik vind het bijvoorbeeld heerlijk om elke dag een gezellige theepot op tafel te hebben voor als de meiden thuis komen of als er iemand onverwacht bij ons binnen loopt. Zo geniet ik ervan om mensen te ontmoeten die graag een kijkje willen komen nemen en vrienden en vriendinnen hier te hebben. En omdat ik heel graag gesprekken voer, ontmoetingen heb, inspirerend bezig wil zijn, dingen wil doen die er voor mij toe doen, opbouwend bezig wil zijn in onze gemeente en voor ons mooie dorp Amerongen. Omdat ik zo dankbaar ben daarom heb ik een uitnodiging gedaan in  De Klokkenluider. In die uitnodiging staat dat ik elke vrijdagmorgen van half mei tot 1 juli van 0900 tot 1130 hier in huis mensen uitnodig aan de keukentafel hier bij ons "In de Spreeuwpot" Om samen met elkaar na te denken 'hoe wij er voor elkaar kunnen zijn' in deze veranderde maatschappij waarin we druk zijn en zoveel digitaal bezig zijn ipv ons bezig houden  met de ander, ons in de ander te verplaatsen en uit te kijken naar nieuwe ontmoetingen en te kijken hoe we er voor elkaar kunnen zijn en elkaar in onze kracht kunnen zetten. Voel je vrij om ook langs te komen de volgende weken tot hier de zomervakantie begint. Wat ook jouw reden is om hier te zijn voel je welkom!

Stamtafel in de keuken, altijd gezellig en maar heel af en toe taart 😌😏


Vroeger zou ik het niet gedaan hebben mijn huis openstellen voor anderen, zomaar, voor de ontmoeting, voor het mooie gesprek. En ik zou het al helemaal  niet gedaan hebben als het niet helemaal af zou zijn.  Maar ik heb geleerd dat het er helemaal niet toe doet of iets spic en span is, of het opgeruimd is, of het aan mijn maatstaf voldoet. Want als je wacht tot het juiste moment is er nooit een goed moment.



Het is heerlijk om  Lekker Landelijk Leven elke dag proberen vorm te geven. En als ik naar buiten loop zie ik iets moois dat dit illustreert. Achterin in onze tuin ligt nog een enorme berg zand. Het zand is uit de achterkamer geschept  en er zou normaal gesproken geen bloemenzaad in kunnen zitten. Het zag er al die tijd dor en troosteloos uit. En daar op die arme zandgrond is ineens een prachtige bos groen verschenen. En bovenop die mistroostige hoop zand bloeien ineens de mooiste klaprozen. Notabene mijn lievelingsbloemen! Wat een groot cadeau! Dit zegt mij: kijk eens wat er gebeurt als je loslaat en laat gebeuren, begin maar gewoon want dan komen de allermooiste verrassingen en wonderen naar je toe!





Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Hoe het begon

Op een grijze dag in juni 2015 dronk ik koffie met 2 vriendinnen in ons gezellige dorp Amerongen. Daar bij de knusse thema winkel Il Sogno (...

Hoe het begon